Dag 18 : Homer - bear viewing Katmai NP

zaterdag 25 juli 2015

De trip waar we al lang naar uitkijken staat vandaag op het programma.
Een berenexcursie naar Katmai NP, bij Brooks Falls.

Om 8 u 30' worden we bij Bald Mountain Air aan Beluga Lake verwacht.
We halen een broodje bij Subway en zijn 20' te vroeg daar.
Dat geeft ons nog mooi de tijd om wat foto's te maken.
Dit zijn de watervliegtuigjes die ons naar Katmai NP zullen brengen.


Om 8 u 30' begint de briefing. De passagiers worden in 2 groepen verdeeld en wij krijgen, net als vorig jaar Tony als piloot. Alle rugzakken worden inde staart van het vliegtuig geladen en vervolgens de passagiers. Yeah, dit jaar zit ik niet langs de deur (daar is het ijskoud gedurende de vlucht).
Tijdens het taxiën zie ik een eland op de oever. Dat was weer een tijdje geleden.



Om 9 u zijn we airborn, op weg naar Katmai NP, aan de overkant van de baai, de Cook Inlet. Het is 1,5 u vliegen met een watervliegtuig.


Het is wat bewolkt maar toch kunnen we nog redelijk veel zien onderweg.
Eerst vliegen we voorbij de actieve vulkaan Mount Iliamna in Lake Clark NP, Mount Augustine (vulkaaneiland, zeer actief)
(weetje: er zijn meer dan 130 vulkanen in Alaska, daarvan zijn er 90 de laatste 10.000 jaar en 50 zelfs sinds +/- 1760 nog actief geweest)


Wanneer we de overkant bereiken hebben we mooi zicht op Foupeaked Mountain en zijn gletsjer aan onze linkerkant


en op de eilandjes die voor de kust liggen aan de rechterkant.


In 1918 werd Katmai National Monument opgericht om de door vulkanische activiteit getroffen regio rond Mt Katmai en de Valley of Ten Thousand Smokes te beschermen.
In 1980 werd het gebied uitgeroepen tot nationaal park.
Het park is 19.000 km² groot en heeft een kustlijn van meer dan 160 km lengte.
(ter info: België is 30.528 km² groot, Vlaanderen = 13.682 km²)


In het park liggen 18 vulkanen waarvan er nog 7 actief zijn, waaronder de Katmai en de Novarupta. Het reservaat bestaat voornamelijk uit dichte bossen met naaldbomen, toendra’s en bergmeren.
Het water van de rivieren en riviermondingen zit vol met zalm en forel. Op het land leven bruine beren, elanden, kariboes, rode vossen en lynxen. Ook komen er talloze watervogels en roofvogels voor. Langs de zoutwaterkust komen zeeleeuwen, zeehonden en otters voor.
Maar wij komen voor de beren vandaag.

Door het slechtere weer kunnen we niet langs de Valley of Ten Thousand Smokes vliegen.
(De vallei is gevuld met as van de uitbarsting van de Novarupta die duurde van 6 juni tot 8 juni 1912. Na de uitbarsting ontsnapte vocht uit de bedolven bodem door de as in de vorm van rookpluimen.)
Maar de andere route is ook mooi.


Er komen steeds meer wolken en het wordt een hobbelige einde. Om 10 u 40' landen we op Naknek Lake bij Brooks Camp.


Iedereen die hier wilt rondlopen, is verplicht om eerst de briefing over veiligheid bij te wonen.
Er wordt een filmpje afgespeeld en een parkranger geeft nog wat uitleg. Als beloning krijg je een leuke pin. Ze vragen dat je die zichtbaar op je speldt.
(Grapje van Tony : zo zien de beren dat je geïnformeerd bent en laten ze je met rust)


Gezien je enkel bij het visitor center mag eten, maken wij gebruik van deze briefing om snel iets te eten.
Wanneer we onze pin hebben, leg ik snel ons eten in de food storage (ruimte met rekken waar je al je etenswaren, ook frisdrank en kauwgom, in moet achterlaten want je mag dit niet bij je dragen, enkel water mag mee).

Het is 11 u 30' wanneer we richting uitkijkplatformen kunnen vertrekken.
Eerst wandel je langs de lodge tot bij de brug over de rivier. Bij de brug aangekomen blijkt deze gesloten te zijn omdat er een beer op minder dan 50 meter zit.
Hier in Brooks Camp/Katmai NP moet je ten allen tijde een afstand van 50 meter tot de beren bewaren, behalve op de platformen.
Onze behaarde vriend wandelt wat verder, vangt een zalm en gaat die lekker zitten opeten op een zandbankje. Afstand is nu iets meer dan 50 meter, dus de brug gaat terug open.



Vanaf het visitor center is het 2 km wandelen naar de platformen bij de waterval.
Rondom het pad is er een dichte begroeiing met bomen, struiken en hoog gras. We babbelen dus honderduit om eventuele beren te waarschuwen. Ik ben opgelucht wanneer we de platformen bereiken. Hier liggen 2 platformen. 1 ter hoogte van de waterval en 1 een beetje stroomafwaarts. Op het falls platform laten ze maar maximum 40 mensen tegelijkertijd. We laten ons onmiddellijk op de lijst zetten en zodra we aan de beurt zijn, komt een ranger ons dat melden. Supergoed systeem. Zo hoeven wij de tijd niet in het oog te houden.
In tussentijd kunnen wij naar de beren kijken van op het andere platform.


Als het jeukt, moet je krabben ...


Al snel worden we geroepen en mogen we 1 u op het falls platform gaan staan. Hier sta je vlak voor de actie. En we worden verwend, de vissende beren zijn geweldig om te bekijken. 



Aan de tafelmanieren is wel nog wat werk ...


Het zijn dan wel logge beesten die grizzly's maar het zijn toch goede vissers. Weeral beet.


Maar, er zit ook een moeder met 4 jongen. Zij stelen natuurlijk de show.
Eerst zitten ze nog veilig verborgen achter een struik terwijl mama vist.


Wat later komen ze piepen. Zo schattig!






Moeder heeft het wel druk. Zodra zij een vis vangt, komt er telkens een mannetje kijken maar ze gromt eens goed en de heren druipen af.


Af en toe komt er een mannetje wel heel dicht bij de jongen. Op een wip staat ze voor de kleintjes en jaagt ze het mannetje weg.




Dit mannetje probeert het slimmer aan te pakken. Hij is onder het platform doorgelopen en nadert langs de achterzijde de plek waar de jongen zitten. Maar het is een zeer oplettende moeder en ook deze keer kan ze haar jongen beschermen.




Onze tijd is op, dus verhuizen we weer naar het andere platform. Maar we zetten wel terug onze namen op de wachtlijst voor het beste platform.

Zelfs grote beren hebben nood aan een slaapje.
Ver gaan ze hier niet voor. Deze ligt naast het onderste platform op zo'n 20 m van de rivier. 


Bij dit platform sta je iets meer stroomafwaarts.
Dit is de plek waar de jongere mannetjes mogen vissen. De volwassen mannetjes laten hen niet toe bij de watervallen. Tja, hiërarchie in de dierenwereld.
Maar ze doen het niet slecht, ook zij vangen regelmatig een zalm.



De jongere dieren zijn ook actiever dan de grotere, oudere dieren. Als zij hun buur weg willen dan rennen ze om die weg te jagen. Terwijl de grote beren erg veel lichaamstaal en gebrul gebruiken om duidelijk te maken dat ze de andere weg willen.


Na nog geen 10' mogen we terug naar het andere platform.
(Er was niet zo veel volk in Brooks Camp als vorig jaar. Wellicht omdat het wat slechter weer was, bewolkt met af en toe een wat motregen.)

Moeder en kleintjes zijn er nog steeds. Zij vist aan de zijkant van de watervallen terwijl de kleintjes op het heuveltje blijven. Wij hebben haar 6 zalmen zien vangen (op 2 u tijd).


Ook de mannetjes zijn goede vissers. Natuurlijk hebben zij ook de betere plaatsen. Ze vangen de ene na de andere zalm.
Deze beer heeft postgevat bovenop de watervallen. Het duurt niet lang of een zalm springt hem bijna zomaar in de mond.







Sommigen komen voor onze neus hun buit binnenspelen.



Wanneer een beer een vis gevangen heeft, gaat hij die opeten waar het water minder snel stroomt. Op die plaats hebben de meeuwen postgevat. Zij doen zich tegoed aan de restjes die de beren achterlaten.



Ons 2de uur bij de watervallen zit er op. We trekken terug naar Brooks Camp.
Al gaat dit niet zonder oponthoud.
De brug is weer gesloten. Er is een moeder met een jong aan de overkant. De ranger vraagt iedereen om op het Lower Platform (naast de brug) te komen staan.


En ze nemen hun tijd. Ze zwemmen over naar een zandbank in de rivier.
Geweldig hoe goed het kleintje kan zwemmen.




Ze zijn nog steeds te dicht bij de brug. Dan zwemmen ze naar een klein eilandje. Net buiten de 50 meter grens. De brug gaat terug open en wij steken meteen over. 


Al goed dat we niet getreuzeld hebben want net wanneer we aan de overkant zijn wordt de brug weer afgesloten. Moeder en jong hebben zich verplaats tot op minder dan 50 meter.

Tegen 15 u zijn we terug in Brooks Camp. Mooi getimed. 


We eten nog wat voor we naar het strand gaan om aan boord te gaan voor de terugvlucht.
Stipt om 15 u 30' stijgen we op.


Eindstand beren: 11 grote en 4 kleintjes bij de watervallen, 3 grote en 1 kleintje op het strand

Het is nu zo bewolkt dat we de hele terugvlucht door de wolken vliegen. Comfortabel is iets anders maar we vallen beiden in slaap.

Even voor we Homer bereiken dalen we tot onder de wolken.


Iets voor 17 u landen we op Beluga Lake.

Daarna rijden we naar Homer Spit en Land's End.



Terwijl we naar de vissers op het strand staan te kijken, komt er zowaar nog een eagle langs gevlogen. Hij kiest zich een mooi plekje uit vanwaar hij de haven in de gaten kan houden.


In Homer Spit is er dus een haven(tje), rondom liggen winkeltjes en restaurants, allemaal gebouwd op palen aan de strandzijde. Bij hoog water staan de palen in de zee.

We springen binnen bij Mako's Watertaxi en geven ons op voor een ritje naar Kachemak State Park voor morgen. De enige weg om daar te geraken is over het water.

Laatste stop van de dag : Finn's. Voor een overheerlijke pizza. 


Het begint keihard te regenen tijdens de rit naar het hotel.
Als het morgen ook zulk weer is, gaan we niet naar Kachemak Bay maar blijven we in Homer.

Wat vandaag betreft, weerom een topdag !


Afgelegde km: 23 km
Het weer: 15 °C, bewolkt af en toe motregen, avond hevige regen
Hotel: Best Western Bidarka Inn - Homer



4 opmerkingen:

Unknown zei

Geweldig al die beren :) ! Weer een hele mooie reis hé.
Vele groetjes, ook aan Sander, van Katrien

Tj3travel zei

Wat een mooie dag met al die beren. En leuk dat er zo weinig volk was. Groeten Jessica

ingridMG zei

Dank je Katrien en Jessica.
Het was een superdag. En die kleintjes waren zo schattig.
Groetjes,
Ingrid

Anoniem zei

Mooie foto's van de 4 cubs... Ook die met de moederbeer erbij. En die beer met de aangevreten vis, super!