Dag 20 : Homer - Soldotna

maandag 27 juli 2015


Volgens ons roadbook wordt vandaag een rustige dag.
Volgens de nagenoeg wolkeloze lucht wordt het een stralende dag.

Onze eerste stop wordt het Alaska Islands and Ocean Visitor Center in Homer.
Je kan er een virtueel bezoek brengen aan de oceaan en de eilandjes voor de kustlijn van Alaska. Het is best leerrijk en fijn om de vogels die we al live gezien hebben van dichterbij te kunnen bekijken.



Vanaf de parkeerplaats vertrekt een pad naar de Beluga Slough. Overigens heb je vanaf de parkeerplaats een mooi zicht over de baai.


Sander hoort iets in het bosje naast het pad. En daar is onze volgende eland, of beter gezegd onze 3 volgende. Het is een moeder met 2 kalfjes. Netjes verstopt tussen de struiken.
De afgelopen dagen echt naar een moose gezocht en niet gevonden, nu niet gezocht en wel gevonden.



Het is maar een kort stukje tot de Beluga Slough. We speuren de vlakte af maar zien geen vogels. Er staat wel een waarschuwingsbord. Goed opletten want recent werd meerdere keren een eland met een jong gezien. Eén jong? Neen hoor 2, en wij hebben er daarnet kennis mee gemaakt. 


We komen terug bij de parking. De elanden staan er nog. Nu wel dieper in het bosje. We zien schimmen maar ze blijven net ver genoeg om buiten camera bereik te blijven.

Tijd om afscheid te nemen van Homer. Rond 11 u zijn we in Anchor Point. Een mooie dag en we kunnen weer goed de vulkanen zien in Lake Clark NP, links Mt Iliamna en rechts Mt Redoubt.
Er zijn wel geen eagles.
Score tot zover: elanden 3 - arenden 0.


We doen ons standaard rondje wat geen straf is in dit mooie weer: over het strand, langs de weide en door het bosje terug naar de auto. Tijd om verder te rijden.

Wat verder op de weg staan we even vast in de file van roadwork. Na een kwartiertje rijden we weer.

Dit jaar doen we geen stop in Kasilof. Vorig jaar hebben we het uitgebreid bezocht. Al is uitgebreid niet het goede woord want het is een piepklein stadje. Er is een museum(pje), het Kasilof Regional Historical Museum, maar dat stelt weinig voor.

Het wordt stilaan tijd voor lunch dus rijden we naar Soldotna. Daar zijn wat meer mogelijkheden. We kiezen voor DQ, een burger en voor dessert een lekkere smoothie.

Het visitor center van Soldotna ligt vlak naast de Kenai River. 


Via een reeks trappen dalen we af tot aan de oever. Het is druk hier. Overal staan vissers. De Kenai River is een erg zalmrijke rivier en is het meest bekend voor de reuzegrote zalmen die er gevangen kunnen worden, de King Salmon.

Wegens overdreven drukte hebben we vorig jaar geen bezoek aan het stadje Kenai kunnen brengen. Vandaag dus in de herkansing.

Van Soldotna naar Kenai is nog geen half uur rijden.
We stoppen bij het Kenai Visitors & Cultural Center waar een supervriendelijke dame ons vertelt wat we allemaal kunnen zien. We kunnen een tour doen door Historic Old Town en overal is er parkeerplaats voor de auto. Maar iets uit haar beschrijvingen doet me vermoeden dat alles eigenlijk niet zo ver uit elkaar ligt. Klopt, het hele rondje blijkt maar 1.2 mijl te zijn, 2 km dus.
Wij laten uiteraard de auto mooi op de parking staan en gaan te voet het rondje doen.

In het visitor center zelf is ook een soort museumpje ondergebracht in 1 ruimte. Er is wat uitleg over de native americans, over de Russen die hier ooit een nederzetting hadden en over goud, olie en visvangst.


De eerste oude cabin staat net voor het visitor center, de Moosemeat John Cabin.


Aanvankelijk behoorde Alaska toe aan Rusland. In Kenai bouwden zij in 1791 een 2de permanente vestiging op het grondgebied van Alaska. Later kocht de USA het land maar er bleven Russen wonen. Zij bouwden in 1894 dit kerkje, de Holy Assumption of the Virgin Mary Church.
Vrijwilligers zijn druk in de weer met het uitvoeren van kleine herstellingen en hier en daar krijgt het houten kerkje een nieuw likje verf. En dat is hard nodig.



Volgens de dame van het visitor center konden we wandelen ('hike way up to') naar de St.Nicholas kapel. En dat klopt maar ruim geschat ligt ze een 200 meter van het kerkje af. Amerikanen en wandelafstanden, het blijft toch een rare combinatie.


Een klein stukje verder kom je bij de Bluff. Letterlijk vertaald is dit steile kaap. Steil is het wel.
Er loopt een wandelweg boven langs de helling.


Vonden wij dat er veel vissers waren in Soldotna dan wordt hun aantal hier erg overtroffen. Vanaf Scout Park (niet echt een park, meer een viewpoint) hebben we zicht op de Cook Inlet.
Langs beide zijden van de monding van de Kenai River staan mensen te vissen.


De man met de oranje trui heeft beet. Nu ja beet kan je het moeilijk noemen. Ze vissen hier met grote schepnetten (dipnet) met een diameter van 1,5 meter. Die plaatsen ze dwars langs de kustlijn en dan is het wachten tot er een zalm argeloos in hun net zwemt. Wij vinden het een beetje valsspelen.




Het stadje telt nog wat oude huizen en cabins. Sommigen zijn van eind 1800 maar er staan ook huisjes van 1922. Hm, dan kan ons eigen huis ook bijna als museumstuk dienen, het werd in 1928 gebouwd.


Historic Cabin Park

Terug bij start, deze oude cabin wordt gebruikt door de Kenai Historical Society.


Totale duur van dit rondje, we hebben het erg rustig aan gedaan, was 2 u.

Op weg naar het hotel stoppen we nog bij Walmart. We gaan eens kijken wat ze in de entertainment afdeling hebben liggen. Sander koopt een nieuw uurwerk. Ik koop enkele cd's voor maar 8 $ per stuk.

Het is pas 17 u 30' wanneer we inchecken bij het hotel.
Maar ik heb nog wat werk deze avond. Nog eens een wasje draaien en drogen. Bij dit hotel (dat ook een RV park uitbaat) hebben ze een klein wassalon en niet maar 1 of 2 machines zoals vaak het geval is. Het is er een gezellige bedoening. Kopje koffie, praatje met andere reizigers.

Einde van een lekker rustig dagje.


Afgelegde km: 164 km
Het weer: 20 °C, licht bewolkt, daarna zon
Hotel: Best Western King Salmon Motel - Soldotna



Geen opmerkingen: