Dag 6 : Denali NP - Wasilla

maandag 13 juli 2015


Met spijt in het hart moeten we afscheid nemen van Denali NP.
We willen wel nog een laatste wandeling doen, Horseshoe Lake Trail, 5,1 km. Daar zouden bevers te spotten zijn. Maar bevers zijn vroege gasten dus ook vandaag staan we vroeg op. Om 6 u gaat de wekker. We checken uit en kopen een broodje voor straks.

Horseshoe Lake Trail begint aan het Visitor Center waar we dan ook de auto parkeren. Snel nog een muesli reep en dan zijn we weg. Ontbijten gaan we doen na de wandeling.

Het eerste stuk gaat via het Taiga Trail door een berkenbos. Mooi verstopt tussen die boompjes staat een mevrouw eland. Eigenlijk is ze wat te dicht bij dus lopen we stilletjes iets achteruit.



Een klein beetje verder moeten we de spoorweg oversteken. Dat is het begin van het Horseshoe Lake Trail. Het berkenbos verandert in een dennenbos.


Het pad is goed onderhouden.
De heenweg daalt en ja, bijgevolg stijgt het nagenoeg de hele terugweg. Valt uiteindelijk wel mee, het totale hoogteverschil is geen 100 m.

Onderweg heb je hier en daar mooi zicht op Horseshoe Lake en op McKinley Park (zoals ze de buurt met de hotels net buiten het park noemen).

Het pad loopt rond het meer en vormt een soort 8-vorm en wij doen blad-steen-schaar om te beslissen als we langs links of rechts vertrekken. Rechts wint.
Zodra we bij de oever van het meer komen, zien we onmiddellijk een bever rondzwemmen.




Een ietsje verder kunnen we mooi het resultaat van een beverdam zien. Door de dam is het meer ontstaan, ervoor was het meer een poel.


De trein van de Alaska Railroad rijdt het station van Denali binnen, en dit gaat gepaard met een hele hoop getuut. Dit wordt niet enkel gedaan bij het binnenrijden van een station maar gedurende de ganse rit. Het is om mensen te waarschuwen maar vooral om het wildlife af te schrikken.
We hebben er een mooi zicht op van hier beneden.


Dan gaat het pad tot aan de oever van de Nenana River om daarna terug richting meer te krullen.
Er staat behoorlijk wat stroming, ideaal dus voor de rafters.
Ondanks dat het nog maar 8 u is, kruisen we toch redelijk wat andere wandelaars.


Terug bij het meer kunnen we goed het resultaat van de bevers zien. Overal zijn kleine groene eilandjes ontstaan en het krioelt hier van de vogels. Er zitten raar genoeg maar enkele muggen en die laten ons ook nog eens gerust, perfect.


Er zijn meerdere beverdammen waardoor het meer ontstaan is. Het zijn indrukwekkende bouwwerken. En helemaal gemaakt door toch wel kleine diertjes.



Hier en daar zit er zelfs een stam tussen waarvoor wij hoogstwaarschijnlijk een kettingzaag zouden gebruiken om hem om te leggen.


We lopen nu een hele tijd langs de oever. Het is zo mooi en rustig hier.


En dan spotten we aan de overkant van het meer een eland. Het is weer een vrouwtje.



We haasten ons wat dichterbij om de moose-in-action beter te kunnen bewonderen. Wat dichterbij maar nog steeds op veilige afstand. Er gebeuren namelijk meer ongelukken met elanden dan met beren in Alaska !


Nog ietsje dichterbij
Ze weet wel dat we er zijn maar we storen haar duidelijk niet. Ze graast rustig voort.


In het bos net naast Horseshoe Lake zien we het werk van de bevers. Ze zijn duidelijk van plan om hun dammen te verstevigen.


Wat een geluk dat rechts om het gewonnen had, nu zat de timing voor alles goed. Wij zijn echte gelukzakskes.

Rond 9 u 30' zijn we terug bij het visitor center. Op het buitenterras van de Morino Grill (naast de Denali Bookstore) kunnen we aan onze picknick beginnen. Je kan er terecht voor alle maaltijden en ze serveren heerlijke koffie. Een klein uur later beginnen we aan de rit naar Wasilla.

Deze keer hebben we minder geluk met de wegenwerken. Het totale oponthoud is 40'.


In Denali State Park nemen we nog even het noordelijk en zuidelijk uitzichtpunt mee. Stiekem in de hoop dat Mt McKinley zich zou laten zien. Jammer maar er is niets te zien.

In Trapper Creek stoppen we bij Wal-Mike's. Met een dikke knipoog naar de supermarkt. Bij hem kan je ook alles vinden. Mike heeft hier een museum-giftshop-junkyard. Het is daarenboven een erg vriendelijke man die met een stukje ijzerdraad het beentje van Sander zijn zonnebril terug vast zet (zomaar plotseling was het schroefje weg). Gratis, maar dat willen wij niet. We steken een dikke tip in de fooienpot. Als hij ergens het schroefje moest kwijtspelen, dan was dit wel de beste plaats.
Er staat een hoop interessant spul bijeen en de vele borden met quotes doen ons erg hard lachen.


Gezien we laat ontbeten hebben, kunnen we wat later lunchen. Het is al 13 u 45' wanneer we ter hoogte van de afslag naar Talkeetna bij Subway binnen stappen.

Wanneer we terug op weg gaan, voorspelt de lucht niet veel goeds.


En dan breekt er een heuse storm los. De regen valt met bakken uit de lucht, zodanig dat het zelfs niet meer veilig is om nog verder te rijden. Ik zie geen weg meer, enkel maar een rivier.
We zetten de auto aan de kant (en we zijn niet de enige die doen).
We wachten even en worden opgeschrikt door harde knallen. Er vallen hagelstenen zo groot als dikke knikkers uit de lucht. 5 minuutjes later rijden we verder en ... bijna niet te begrijpen, de zon komt er alweer door.


Net voor 16 u komen we aan in Wasilla. Hier is geen drup regen gevallen.


(oud stationnetje in Wasilla)
Na het inchecken doe ik nog snel de was.

We kiezen voor iHop voor ons avondeten en bij Wal-Mart (deze keer de echte) slaan we een nieuwe voorraad water en zo in.

Het was een zeer verrassende dag.


Afgelegde km: 335 km
Het weer: van 12°C in Denali, tot 18 °C in Wasilla
Hotel: Best Western Lake Lucille Inn - Wasilla



Geen opmerkingen: