Deze ochtend is het aan het stortregenen. En onze regenjassen liggen ... in de auto.
Gelukkig heb ik gisteren achterwaarts ingeparkeerd. Met het kofferdeksel open hebben we een afdakje tot net onder het echte afdak voor de kamers. Ik kan via de koffer aan de jassen.
De Seward Highway loopt nu tot bijna in Anchorage langs de Turnagain Arm.
Het gebied hier maakt deel uit van de Chugach Mountains. In deze bergen en de bergen bij Sheep Mountain wonen de meeste Dall sheep (dunhoornschaap).
Aan onze kant van de baai is het lekker weer aan het worden maar aan de overkant blijven de wolken tegen de bergen hangen. Geeft wel mooie foto's.
We zien er talrijke eendjes en waadvogels zoals deze sandpiper.
Waar het water van de baai/zee dit gebied binnenstroomt, liggen de zalmen in ietwat rustiger water wat te bekomen van de etappe die ze net achter de rug hebben. Daarna zwemmen ze verder stroomopwaarts tot de plek waar ze geboren zijn.
Aan de boszijde is er nu wel beweging bij het arendnest.
Het jong zit naast zijn nest op en neer te huppelen.
Voor we naar het centrum van Anchorage gaan, droppen we eerst de bagage in het hotel.
Afgelegde km: 280 km
Het weer: ochtend stortregen en 13 °C - later droog en zonniger, 20 °C
Hotel: Best Western Golden Lion Hotel - Anchorage
Het inladen van de bagage gaat ook zonder al te nat te worden.
Wanneer we even aan het rijden zijn, stopt het met regenen maar de wolken hangen zo laag dat we geen bergen zien.
Bij het einde van Kenai Lake stoppen we. Hier begint de Kenai River.
Het maakt deel uit van de state parks en die stellen zwemvesten voor kinderen gratis ter beschikking onder het motto "kids don't float". Ik kan het me zo voorstellen dat er eentje in de rivier tuimelt terwijl ie over de rotsen aan het huppelen is.
Zicht op Kenai Lake
En dan gaan de hemelsluizen weer open.
Ook vandaag worden we opgehouden door wegenwerken. De weg is zelfs een tijdje helemaal afgesloten. Wanneer we weer door mogen komen we langs een bord 'blast zone'. We begrijpen dit niet zo goed tot we voorbij een stuk wegdek komen waar allemaal gaten in geboord zijn waar draadjes uit steken. Dit blijken springladingen te zijn waarmee ze het oude wegdek verbrijzelen.
Met de nodige vertraging bereiken we Girdwood waar we eigenlijk met een kabellift (Alyeska Aerial Tram) naar boven in de bergen wilden gaan. We rijden tot bij het Alyeska Resort van waar de lift vertrekt. Zelfs het tussenstation is niet zichtbaar door de laaghangende wolken. Ritje met de kabellift wordt dus afgelast.
Het is al 13 u 30'. Tijd voor lunch. We kiezen voor Chair 5 in New Girdwood. Het blijkt een goede keuze geweest te zijn. Lekker eten en vriendelijke bediening.
De Seward Highway loopt nu tot bijna in Anchorage langs de Turnagain Arm.
Regelmatig zijn er viewpoints.
Het gaat weer naar hoogtij en we kunnen heel goed zien hoe het water van het zuiden uit de arm komt binnengestroomd.
Eenmaal bij Bird Point begint de zon wat meer te schijnen. We zien er meeuwen, kraaien en eksters. Dat zijn inderdaad vogels maar niets speciaals dus.
Tussen de bergen en de baai liggen zowel de highway als de spoorlijn. Af en toe is er maar net genoeg plaats. Over het algemeen is er maar 1 spoor wat door treinen in beide richtingen gebruikt wordt. Waar er haltes zijn zijn wel meerdere sporen en daar kunnen treinen elkaar dus kruisen.
Plots staat er een hoop volk naast de weg, allemaal druk fotograferend. Wij zetten ons ook aan de kant.
En daar op de rotsen langs de drukke highway staan 2 Dall sheep. Een moeder met haar kleintje.
Eindelijk eens binnen camera afstand!
Het gebied hier maakt deel uit van de Chugach Mountains. In deze bergen en de bergen bij Sheep Mountain wonen de meeste Dall sheep (dunhoornschaap).
Wat zijn het toch goede acrobaten! Ik denk dat wij al lang naar beneden gedonderd zouden zijn.
Einde van de show, moeder en jong huppelen naar boven en verdwijnen tussen de struiken.
Volgende halte is Beluga Point. En daar is de beroemde trein. De Alaska Railroad.
Laatste stopplaats wordt Potter Marsh, Anchorage Coastal Wildlife Refuge.
We zijn zowel vorig jaar als dit jaar al hier geweest. Telkens valt er wel iets nieuws te zien.
Er loopt een houten wandelpad langs 2 randen van de vlakte. Daar zonder zou het veel minder toegankelijk zijn. Enkele riviertjes monden hier uit en bij vloed stroomt er water van de baai naar binnen.
Vader en moeder zitten iets van het nest verwijderd, elk in een andere boom.
Vind je ze?
Het jong zit naast zijn nest op en neer te huppelen.
En plots krijgt deze dag een heel speciale afsluiter. Earthquake! Om 18 u 35'.
We zitten net in de lift om naar het centrum van de stad te gaan. Ik denk eerst nog dat het de lift is die raar doet maar als de deur opengaat bibbert ook de grond.
Veel mensen zijn uit hun kamer gekomen en iedereen gaat even buiten staan tot we gerustgesteld worden door de mensen van het hotel.
Veel mensen zijn uit hun kamer gekomen en iedereen gaat even buiten staan tot we gerustgesteld worden door de mensen van het hotel.
Na wat opzoekwerk:
Het was een schok van 6.3 op de schaal van Richter, het epicentrum lag op 230 km van Anchorage.
Er werden geen slachtoffers en schade gemeld.
Het was de zwaarste aardschok in de USA van dit jaar.
Even later rijden we naar het stadscentrum om een hapje te eten en nog enkele souvenirs te kopen.
In heel de stad praten mensen over de aardbeving. Was dit een voorbode van "the big one"? Sommigen zijn wel wat ongerust.
Wij vonden het wel speciaal om mee te maken.
Afgelegde km: 280 km
Het weer: ochtend stortregen en 13 °C - later droog en zonniger, 20 °C
Hotel: Best Western Golden Lion Hotel - Anchorage
Geen opmerkingen:
Een reactie posten